Test ekspedisyonum başarı ile bitti

Antartika'ya gidip Güney kutbuna yürüyebilmem için bazı testlerden geçmem gerekiyordu. 2 yıldır aldığım eğitimler ve yaptım ekspedisyonlar sonucunda 5 gün mini ekspedisyon üstüne 21 gün solo ekspedisyon bitirmem son aşamaydı.

Güney Kutup kaşifi Norveçli Roald Amundsenin Antartika'ya gitmeden önce antrenman yaptığı yer olan Hargendevida platosu test bölgemdi.

21 gün boyunca ilerleyeceğim kilometrenin dışında önemli olan rüzgarlarda kampı kurup sökmek, ağır kızağı yönetmek, donmuş parmaklarla ocağı yakıyor olabilmek, ağır sis tipi ve fırtına altında yön bulabilmek,yemeği ve yakıtı idareli kullanmak, olası çıkacak problemleri çözebilmek ve en önemlisi psikolojik olarak sağ çıkabilmekti.

Fiziki zorluklar tabii ki beni çok zorladı ama psikolojik olarak yönetmek en zoruydu diyebilirim.

Bütün bir yıl mahallenin delisi gibi arkamda 3 tane araba lastiği çekmek beni Zorlu şartlara çok iyi hazırladı. Tek başına kürek çeken milli olimpik bir kürekçi olarak, saatlerce yalnız başıma kürek cekiyor olmam bu işin psikolojisinde çok önemli rol oynadı.

Ama yine de bembeyaz örtüde bazen saatlerce bazen günlerce adeta bir kör gibi bembeyazlığın içinde yürümek, yön bulmaya çalışmak gerçekten çok zor ve tecrübe isteyen bir iş. Zaman zaman 60 saatte kilometreyi bulan Rüzgar altında kızak çekmek, yemek yemeye çalışmak, fotoğraf/video çekmek hiç kolay değil. Ama kafaca ve fiziksel olarak bunların hepsine hazırdım. Ancak 10 günden sonra başlayan psikolojik çöküş beni gerçekten dibe vurdurdu. Özellikle akşam çadırı kurup yatma vakti gelmesin istiyordum. Ağır Rüzgar altında devamlı seste uyumak, hele ki erken yatıp uyumaya çalışmak çok zor. Aklımda binbir düşünceler,yalnızlık, aioeme özlem duygusu cok agir gelen duygular.

21 gün solo ekspedisyonu tamamlayabilmenin amacı da bu zaten. Yüzlerce kilometreyi yürümekten ziyade kafaca,beynen,kalben bu işi bitirebilmekte.Yoksa her dayanıklık sporcusu çıkıp antrenman yapıp yürüyebilir değil mi?

Yakında çektiğim fotoğraf ve videolardan oluşan bir belgesel yayınlayacağım iyi bir şey yapmak için biraz araştırıyorum bekliyorum.

İnşallah Kasım ayında Antarktika'ya gidiyorum. İnşallah diyorum çünkü hala bütçesel olarak eksiğim var ve sponsor arıyorum.

Eminim aradığım bütçe bir sürü insana yüksek gelecektir. Ancak ben de bir Türk olarak Türkiye'nin sesini ay yıldızlı bayrağını Güney kutbuna götürecek ve orada dalgalandıracak kişiyim. Emeğimi, bilgimi, sağlığımı,paramı,belki hayatımı ve en önemlisi aileme ayıracagim zamanımı bu işi yapabilmek için harcıyorum.

Şu anda eksik olan bütçem 55 bin Euro. Yani bir Renault Megan,Ford Focus veya Toyota Corolla kadar.

Bir sıfır araba almak tabii ki bir çoğumuz için pahalı veya lüks. Ancak bir ülke için,bayrak için hayatını ortaya koyuyorsan lüks müdür?